ਕਿਰਤਪਾਲ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ

" ਲਕੀਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਅੱਖਰ "

ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਕਵੀ ਦੀ ਕਲਮ
ਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਉਹ ਅੱਖਰ ਹਾਂ
ਜੋ ਮਸਾਂ-ਮਸਾਂ ਤਾਂ
ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ...
ਸੋਚਾਂ,ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚੋਂ
ਫਿਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ
ਰਿੜਨ ਲੱਗਿਆ ਘੁਸਮੈਲੇ ਜਿਹੇ
ਪੰਨੇ ਤੇ,
ਜੰਮਿਆ ਵੀ ਤਾਂ ਕਾਲਾ ਸ਼ਾਹ ਰੰਗ
ਲੈ ਕੇ.....
ਜਮਾਂ ਕਾਲੀ ਸਿਆਹੀ ਮਾਂ ਵਰਗਾ,
ਤੇ ਇੱਕ ਦਮ ਉਸੇ ਜਾਏ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਤੇ ਟੇਡੀਆਂ-ਮੇਡੀਆਂ ਲਕੀਤਰਾਂ
ਦਾ ਜਾਲ ਪਾ ਦਿੱਤਾ,
ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰਾ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਖਲੋਣਾ
ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਅਗਾਂਹ ਵਧਣ ਤੋਂ,
ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਉਂ ?
ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਬਰੀ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਹਨੇ
ਤਾਂਹੀ ਮੇਰੇ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਦੀ
ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ ਸੀ,
ਜਾਂ ਫਿਰ....
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਮੰਦਹਾਲੀ
ਸੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲ...
ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੀਕ
ਹੱਥ ਪੱਲੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲਈ
ਤੇ ਉਹ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਆਵਦੇ ਸੁਲਘਦੇ ਬੁੱਲਾਂ
ਵਿੱਚ ਕਲਮ ਨੂੰ ਪਾ ਕੇ,ਕਿਸੇ ਬੁੱਤ ਦੀ
ਮੁੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ...
ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਆਸ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ
ਤੱਕਦਾ ਰਿਹਾ,
ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਕੀਤਰਾਂ ਦਾ ਜਾਲ
ਹੋਰ ਗਹਿਰਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ,
ਅੱਜ ਤਾਂਈ ਨਾ ਮੁਕਤ ਹੋ ਸਕਿਆ ਮੈਂ
ਜਿਸ ਦੀ ਕੈਦ ਚੋਂ....
ਮੈਂ ਉਹ ਅਧੂਰਾ ਕੈਦੀ ਅੱਖਰ ਹਾਂ
ਜਾਂ .......ਕਹਿ ਲਵੋ
ਲਕੀਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਅੱਖਰ ਹਾਂ

ਕਿਰਤਪਾਲ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ