ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਣਕ ਸਾਂ
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੁੱਲ ਜਦ ਨਾ ਪਿਆ
ਮੈਂ ਮਰਨਾ ਲੋਚਿਆ
ਜਦ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪਿਆ
ਤਾਂ ਜੀਣਾ ਲੋਚਿਆ
ਅੱਜ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਚੱਕੀ ਬਣ ਗਈ
ਤੇ ਮੈਂ ਦੋ ਪੁੜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕਣਕ ਬਣ ਗਈ
ਕੋਈ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਕੋਈ ਨੇੜਤਾ ਵਧਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਮੇਰੀ ਸਾਰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਲਈ
ਕਿਉਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਣਕ ਸਾਂ
ਪਰ ਹੁਣ ਪਿਸ ਕੇ ਆਟਾ ਬਣ ਗਈ !!
ਪ੍ਰਭਜੋਤ ਕੌਰ
really awesome
ReplyDeletebhut vDhia likhde ho ... ise tra likhna jari rKhna..
ReplyDeletebhut vdhia likhde ho ..ise tran likhna jari rkhna...
ReplyDeletethanku so much.. :)
ReplyDelete